Wel of geen medicatie gebruiken bij ADHD? Zelf bepalen..

Een paar dagen geleden zat ik bij de informatie-bijeenkomst over ADHD medicatie voor kinderen. Uitleg over verschillende soorten ADHD medicatie, de bijwerkingen en afspraken hierover. Nu was dit voor mij niets nieuws, aangezien ik zelf medicatie gebruik en dus weet hoe het in zijn werk gaat. We zitten bij elkaar met verschillende ouderparen, allemaal in hetzelfde schuitje. Allemaal ouders, die, zo te horen, al een hoop hobbels op hun weg tegen zijn gekomen voor ze hier binnen kwamen.

De uitleg begint, vragen worden gesteld en beantwoord. Ikzelf stel ook behoorlijk wat vragen en leg uiteindelijk maar even uit dat ik zelf ADHD heb en medicatie hiervoor gebruik. Naast mij zit een moeder, ook zij stelt veel vragen en ik merk aan alles dat zij enorm in conflict is met zichzelf, of dit wel de juiste keuze is.

Men zegt dat het drugs is, men zegt dat je kind met medicatie als een zombie op de bank zit, men zegt dat het schadelijk is op lange termijn, etc.

Ik begrijp haar gevoel volkomen, ook wij zijn er nog niet helemaal over uit of we hiermee gaan starten. Het moment waarop medicatie voor het eerst ter sprake kwam was ongeveer 7 maanden geleden. Kleine man heeft de ADHD diagnose, we hebben het hele traject doorlopen en doen alles wat in onze macht ligt om kleine man zo goed mogelijk te helpen hierin. Het lijkt niet genoeg.

Met zeer grote regelmaat gaat het ontzettend mis, zit kleine man boos en gefrustreerd te huilen dat hij het allemaal zo moeilijk vind, het is zo druk in zijn hoofd en niks lukt hem. Ik zie hem ongelukkig zijn.

Mijn hart breekt hiervan… Direct verwijt ik mezelf dat ik het niet goed doe, dat ik hem niet goed genoeg help. Ik geef mezelf de schuld.

Totdat het besef komt dat wij hem nog zo veel duidelijkheid en structuur kunnen bieden als mogelijk, maar wat er in zijn hoofdje gebeurd kunnen we niet veranderen. Tot dat moment was ik fel tegen medicatie voor kleine man, dit vanwege de bijwerkingen in het begin, de tijd die het kost om goed ingesteld te zijn.

Dan ga ik voorzichtig nadenken aan alle voordelen die ik nu ervaar, met medicatie.

Misschien?

Voorzichtig wordt het onderwerp ‘medicatie’ besproken, uitgezocht, nog meer besproken. we gaan kijken wat de opties zijn, is de conclusie.

“Hoe werkt ADHD Medicatie?”

Na afloop van de bijeenkomst spreekt de moeder me aan, of ze wat mag vragen. ‘Hoe werkt dat dan, in je hoofd, met ADHD medicatie? Hoe weet ik nou of ik daarvoor moet kiezen? Want de buitenwereld heeft er ook een mening over. Onderdrukt medicatie niet je creativiteit, ben je nog wel jezelf?’ Ik zie het gevecht, de twijfel in haar ogen. Hoe werkt het in je hoofd met medicatie.

Ik schets haar een beeld hoe het bij mij gaat, wat het verschil is met of zonder medicatie.

Zonder medicatie sta ik op, denk ik 20 dingen tegelijk en heb ik 3 liedjes in mijn hoofd. Ik doe 6 dingen tegelijk, maar allemaal half. Zo kan ik bijvoorbeeld de afwas doen, naar links kijken en zien dat mijn wasmachine klaar is. ‘Oh, eerst even de was.’ Tijdens het sorteren van de was kom ik erachter dat de droger nog vol zit dus dat vouw ik eerst op. Ik hang wat was op en halverwege zie ik: ‘Oh, daar ligt nog allemaal strijkgoed’ Dus ga ik dat eerst even doen. Ondertussen ben ik zo een uur verder, om tot de conclusie te komen dat ik nog een halve afwas heb staan, de droger nog niet aan heb gezet, de gevouwen was er nog ligt en de helft van de was nog niet opgehangen is.

De moeder schiet in de lach. ‘Ik kan me voorstellen, het is een stom voorbeeld, de was. Maar zo gaat het niet alleen met de was. Ik doe alles tegelijk, alles half en dus niet goed. Heel erg frustrerend en vermoeiend. Met medicatie heb ik veel meer rust in mijn hoofd. Ik denk nog maar aan een paar dingen en maak af waaraan ik begin. Ik kan me focussen, er is orde. En of het creativiteit onderdrukt? Nee, niet bij mij. Juist niet, nu maak ik af waaraan ik begin en kan ik tevreden zijn over het eindresultaat. Al met al kan ik zeggen dat ik erg blij ben met mijn medicatie, dat ik een stuk beter functioneer erdoor, hierdoor lekkerder in mijn vel zit.’

ADHD Medicatie zelf bepalen

En wanneer weet je of je ervoor moet kiezen? Daar kan ik ook geen antwoord op geven, maar ik denk dat je je niets aan moet trekken van ‘de buitenwereld’. Wat weten zij nou van jou kind? Meestal zijn de mensen met de meeste commentaar de mensen die er gewoon geen bal vanaf weten en alleen graag hun oordeel uiten. Maar ik probeer altijd om me daar zo min mogelijk van aan te trekken.

Het is vast allemaal goed bedoeld van ‘de buitenwereld’, maar zij realiseren zich niet wat jou kind en jij als ouder doormaken. Iedere ouder wil het allerbeste voor zijn kind. Het vergt al heel veel moed om je te realiseren ‘er is iets, maar wat?’ En dan hier wat mee te doen, te onderzoeken wat dat iets is. Dat besef is al moeilijk genoeg, daar moet je dapper voor zijn, vind ik.

Er is geen enkele ouder die denkt:

Hé, laat ik mijn kind eens even lekker aan de medicatie zetten, dat heb ik altijd al gewild!

Het is een moeilijke keuze, soms noodzaak misschien. Jou kind mag zich gelukkig prijzen met jou, je vecht voor hem, wil het beste voor hem en bent ontzettend bewust met hem bezig. En dat is, wat ‘de buitenwereld’ eens in moet zien. in plaats van ongevraagd commentaar leveren. De moeder kijkt me aan, verwonderd bijna. Samen lopen we naar buiten en nemen afscheid, waarbij ze me bedankt voor mijn woorden. Ik heb dan wel zelf ADHD, maar ik weet ook niet wat de juiste keuze is.

Maar ik doe mijn best, luister naar mijn gevoel en laat ‘de buitenwereld’ van me af glijden. En ik hoop van harte, dat dit haar ook gaat lukken…

36 gedachten over “Wel of geen medicatie gebruiken bij ADHD? Zelf bepalen..”

  1. Beste Inge. Zelf heb ik sinds 3 jaar de diagnose ADHD. Ik ben me gaan verdiepen in voeding en de kwaliteit hiervan. Er zijn ook eliminatiediëten met geweldige resultaten. Inmiddels blijkt dat een inname van de juiste voeding en supplementen de darmwerking van mij en van velen met mij enorm te verbeteren is. Ons extreme tekort aan bepaalde vitamines en mineralen veroorzaakt o.a. druk gedrag, depressies, concentratieproblemen en meer. Sinds 2 maanden doe ik een 3 maanden project met 15.000% t. o.v. de dagelijks aanbevolen hoeveelheid vitamine B12. Wonderlijke resultaten al in de 1ste maand. Wat ik zeggen wil zijn 3 dingen:
    1. Kijk op je eigen bord en weet wat je eet en wat je aan gif binnen krijgt
    2. Geef jezelf eerst 3 maanden de tijd om hierin je aanpassing te doen alvorens je naar medicijnen grijpt
    3. Medicijnen zijn boven alles onnatuurlijke stoffen die ook schade toedienen. Niet alleen aan hersenen maar vooral ook aan darmen waarin je immuunsysteem zit. Ik ken al behoorlijk wat ADHD pillengebruikers met zieke darmen en andere gezondheidsproblemen.

  2. Jessica Ermgodts

    Mijn dochter was nog geen 3 jaar toen ze met een diagnose (extreme vorm adhd gecombineerde type) en medicatie kwamen aandraven. Proberen wilde ik het wel, voorstander was ik niet echt, maar toen ik het verschil zag…
    Om het kort samen te vatten: heel de wereld draaide beter en iedereen was gelukkiger, vooral mijn dochter en dat was het voornaamste.
    Nu, bijna vier jaar, een psychose, opname urgentie kinderpsychiatrie en vier maanden observatie kinderpsychiatrie later krijgt ze aangepaste medicatie en intensieve therapie.
    De eerste medicatie heeft er voor gezorgd dat een ander probleem zichtbaar werd (ptss) waardoor er ook hiervoor een behandeling kon opgestart worden.
    En om het allemaal wat spannender te maken… ik heb hetzelfde als mijn dochter, alleen zijn ze daar pas na 36 jaar achter gekomen, eerder werd ik als manisch depressief bestempeld.
    Perfect zal het in mijn huishouden nooit worden, maar gewoon goed is goed genoeg, en als je daarmee tevreden bent is alles gewoon perfect.

    1. ptss mag ik je vragen hoe en welke behandeling nu ?? hoe en wat voor medicatie dan
      ik vind het wel heftig hoor en idd herkenbaar voor ik mijn diagnose had van adhd was het ook allerlei labels

  3. Monique Eding

    Ik slik medicatie (Concerta) en mijn dochter ook. Mijn zoon van 21 is gestopt. Hij handelt het wel, zegt hij. Met 3 personen in een gezin met ADD, ADHD en PDD-NOS is het niet haalbaar om zonder medicatie samen te leven. Ik ben blij dat het er is. Ook al vind de omgeving(familie) dat we gif gebruiken.

    1. Perfect zal het in mijn huishouden nooit worden, maar gewoon goed is goed genoeg, en als je daarmee tevreden bent is alles gewoon perfect.
      Woh,mooi gezegd….

  4. Wat ik jammer vind is dat velen gelijk de reguliere medicijn behandeling in stappen. Er zijn nog zoveel andere zaken die je ook kunt proberen. Ja vaak wel lastiger omdat ze ingrijpen in voedingspatroon, levenspatroon, en hoe ga je om met dingen.
    En ik snap dat je als ouder ten einde raad kan zijn, of als volwassene.
    Ik zelf gebruik al een hele tijd bach bloemsem rescue remedie; Dit werkt voor mij heel goed.
    Het haalt overal de scherpe kantjes vanaf, waardoor ik veel meer rust in mijn lijf en hoofd heb.
    Ik kan daardoor wat makkelijker mijn aandacht ergens bijhouden.
    Minder afgeleid, en er is gewoon minder chaos in mijn hoofd.
    Ik kan iedereen met ADD ADHD klachten dit aanraden dit eens te proberen. Het werkt vrij snel, wel is het handig een basis level op te bouwen.
    Als je gewoon de ene dag wel en dan de andere dag weer niet gebruikt werkt het wel, is het minder effectief. Naar mijn idee. Ik gebruik het als volgt.: ik vul een flesje water van 500 ml, voeg daar 8 tot 10 druppels rescue aan toe. en drink daar gedurende de dag esteeds een paar slokken van. Net zo lang tot ie leeg is en dan vul ik een nieuwe fles. Gemiddeld drink ik 1 a 2 flessen per dag… heb ik zeer heftige dingen te doen, of zit ik er zelf door heen en moet nog wel functioneren, dan neem ik meer.
    Bij urgente situaties/ paniek, neem ik een klein glas met 6 druppels. en drink dat in 1x op.
    Voordelen: natuurlijke middel, veilig, geen bijwerkingen, werkt subtiel, werkt snel, en goedkoop.
    een groot flesje kost je 12 euro, en daar doe ik best lang mee. Geen idee hoe lang trouwens..omdat ik het nu onregelmatig gebruik.
    Wat merk je: dat je achteraf gezien, de dingen wat makkelijker volhoudt dan voorheen, zeker daar waar je normaal het niet lang volhoud. Voor mij bijv ook een middagje shoppen..de drukte in die winkels..pff ik wordt er knettergek. maar ook vergaderingen, drukte in een klas, examens, enz enz.. meer rust en meer op mezelf, meer concentratie.
    Gewoon proberen. binnen een maand a 2 maand weet je genoeg.

  5. Wat een mooi artikel…
    Onze dochter van 10 heeft ADD. Ze heeft het flink te pakken, als ik dat zo mag zeggen. Alles wat in het artikel staat is heel herkenbaar.
    Ze krijgt sinds een jaar methylfenidaat. Eerst de gewone en daarna zijn we overgestapt op concerta. Haar wekhouding en concentratie op school is enorm verbeterd. De dagelijkse aanvaringen die we eerder hadden met haar zijn er niet meer.
    Perfect zal het nooit worden werd ons verteld, maar daar streven we ook niet naar. Als we gewoon een beetje ‘normaal’ kunnen leven is dat goed genoeg. We starten nu nog met een onderzoek naar dyscalculie.
    Waar ik me veel zorgen om maak is haar zelfstandigheid in de toekomst. Als ze bv in de stad naar de middelbare school moet, 15 km hier vandaan. Ee hebben nog een lange weg te gaan.
    En ik ben op zoek naar ervaringsdeskundigen; volwassenen met ADD. Hoop er wat van te kunnen leren en dit artikel was al een mooi begin. 🙂
    Dankjewel!

    1. Hoi Marieke,
      Fijn dat je iets hebt aan mijn artikel!
      Ik heb zelf ADHD en er ook vaker over geschreven op adhdblog.nl.
      Ik vind ‘ervaringsdeskundige’ nogal n groot woord, maar mocht je in contact willen komen met mij voor vragen oid is dat geen probleem, laat maar even weten.
      Groetjes Inge

  6. Onze zoon heeft ook de diagnose ADHD gekregen.
    Hij is ook zeer hooggevoelig.
    Wij zijn gestart met bachbloesem en ons mannetje is rustig in zijn hoofd slaapt de hele nacht door. En is op school geconcentreerd met zijn werk bezig. Hij zegt mama mijn hoofd is rustig. Voor ons geen andere medicatie.
    Wij hebben daar geen goed gevoel bij.

  7. goeie morgen helaas helpen natuurlijke producten me niet
    en zijn ik en mijn dochter samen adhdtjes 😉 loopt soms heel explosief hoor
    ik vind het nog steeds niet gemakkelijk , daarbij ben ik nog hoog gevoelig dus zit ik nog met mijn handen in het haar

  8. Toen mijn zoon diagnose kreeg, kregen wij het advies medicijnen te geven. Inderdaad twijfelden we toen want je hoort zoveel negatiefs. Ook dat ze door de medicijnen minder eten en hij at door zijn ADHD al zo weinig.
    Wij hebben hem toen gevraagd hoe het in zijn hoofd was. Zijn antwoord : “Niet goed!” Op onze vraag of het druk was in zijn hoofd zei hij dat dat het juiste woord niet was. “Wild” klopte beter.
    Later hebben we hem uitgelegd dat er pilletjes waren die zouden helpen het wat rustiger te maken. Of hij dat wilde proberen. “GRAAG!!!”. Van een buurman had ik inmiddels begrepen dat het zelfs zong wel zou kunnen dat hij er beter van ging eten. Was bij zijn zoon ook zo.
    Na en tijdje zijn medicijnen te hebben geprobeerd hebben we hem gevraagd hoe het nu in zijn hoofd was. Zijn antwoord? “Mama, het is nog nooit zo goed geweest!” En daar krijgt hij zijn medicijnen voor. En inderdaad, hij is beter gaan eten. Het kan nog beter en op sommige momenten eet hij weer slecht, maar meestal in ieder geval veel beter dan het was. Zoals de meeste dingen beter gaan, het geeft rust in zijn hoofd en in het gezin. En hij is nog creatief genoeg. Wat hij allemaal miet verzint. Het is inderdaad wel even zoeken voordat je de juiste medicijnen en dosering hebt. Maar als het eenmaal goed is, heb je een veel vrolijker kind.

  9. Elsa Lamers-Nieling

    Herkenbaar, iedereen is op zoek.naar bevestiging, maar soms ben jij zelf de bevestiging. wanneer doe je het goed of fout, daar kom je pas achter als je een leuke hebt gemaakt..
    En zelfs dan is het nooit fout omdat je ervan overtuigd was dat dat toen het beste was.

  10. Nicolet Molenaar Bronwasser

    Mijn zoontje van nu 11 heeft ook medicatie! Hij is van een zeer ongelukkig kind dat overliep van frustraties, gepest werd, weinig vrienden had, slecht presteerde op school, uitbarstingen had, enz enz verandert in een gelukkig, lief, blij goed leren, mooie cijfers, veel vrienden, niet meer gepest wordt enz enz!
    Om mijn kind zo te zien is zo heerlijk . Dat nu met een stralend gezicht door het leven gaat!
    Petra Petra:
    Welke medicijnen krijgt jouw zoon? Mijn zoon is gestopt met concerta omdat de rebounds heel heftig waren. Nu krijgt hij iets homeophatisch maar dat is het net niet… dus twijfel wat te doen!?
    Nicolet Molenaar Bronwasser:
    Ja de rebound is heftig s’avonds, maar nu is hij verhoogd naar 45g. Nu is hij s’avonds goed gemutst
    Sayenne Heijkamp:
    Nicolet Molenaar Bronwasser mg hoop ik? 😉
    Ingrid Dobma:
    Hetzelfde verhaal hier mijn zoon krijgt dexamfetemine . Van een depressief en gepeste jongen naar een super blije puber die de hele wereld aan kan .
    Nicolet Molenaar Bronwasser:
    Sayenne Heijkamp ja haha natuurlijk

  11. Wat ben ik blij dat Lecithine bij mij helpt en dat ik niet meer constant dingen verkeerd doe. Ik werd daardoor zo onzeker.

    1. Inge van Westenbrugge

      Ik heb dat met medicatie. Voorheen ook altijd dat gevoel, juist omdat ik alles tegelijk deed, maakte ik niets af. Daardoor enorm negatief zelfbeeld en weinig dingen oppakken ‘want dat kan ik toch niet’. Met die gedachte aan iets beginnen, is gedoemd fout te gaan en zo is het cirkeltje rond…
      Super om dat te kunnen doorbreken en weer vertrouwen te krijgen in jezelf!

  12. Jenny Derksen

    Alleen als ouder weet je of het je kind goed doet ,niemand gaat zomaar deze medictaie geven ..als het de levenkwaliteiet van het kind verbeterd ,dan is dat toch mooi.. ik oordeel niet ik heb zelf ASS en ADHD
    ,,voor mij werkte de medicatie niet en bij onze dochter ook niet,,
    Denk omdat wij toch wat meer naar het autistische gaan.. ik denk dat het me in ijn puber jaren en schooltijd wel geholpen zou hebben
    ,,heb nu geen school af kunnen maken helaas een drama,,
    Dat krijg je als je ADHD en autisme niet behandeld.. nu weten we beter gelukkig en ontwetende oordelende mensen moet je gewoon negeren
    ,,scheelt je een hoop stress,,

  13. Désirée Lieuwes Meter

    Pff, wat een onderwerp waar ik straks zelf misschien voor staat. Ik weet nu ong. 4 jaar dat ik ADHD heb. Door al die negatieve berichten ben ik een wellus nietus persoon met medicatie.
    Vind het al erg om paracetamol te slikken. Ik haat medicatie. Maar mijn directe omgeving merkt groot verschil. Nu met 3 kinderen waarvan ik nu met 2 eindelijk de stap heb durven nemen ze te laten testen (want ik wil niet dat ze een stempel krijgen). Dus ik kreeg van iemand al de vraag en dan medicijnen ? Nee nog niet. Ik wil eerst kijken hoe en wat het is nog niet zeker. En dan zien of bepaalde begeleiding een soort structuur of beter gezegd wat bij hun past gaan gebruiken. En als laatste medicijnen. Want ja ook ik gebruik nu weer wel maar niet van harte en niet om dat ze niet werken of ik een zombie ben of mijn creativiteit weg raakt. Nee gewoon door de negatieve berichten en de hekel aan medicijnen. Maar alle positieve berichten en de opmerking ik doe het nu rustiger trekt mij over de streep.

    1. Monique D'Ambrosio

      Goed zo Desire het gaat je lukken, ook met de kids of je wel of geen medicijnen voor ze neemt je weet hoe het bij ons gaat met medicijnen.

  14. Mijn dochter slikt ook methylfenydaat ( lang werkend) omdat ze op school het niet durfde om haar andere medicijnen tijden de pauze op te eten (kort werkend)
    Tijdens school dagen slikt ze haar medicatie omdat het focussen echt moet in de klas. Wij merken hier echt wel dat als het medicatie is uitgewerkt dat ze veel prikkelbaarder is.. over een weerwoord op heeft.. en alles is de schuld van een ander.. omdat ze het niet kan op 1 lijn krijgt wat er dan wordt gezegd en bedoeld.
    Terwijl dit met medicatie veel minder is.. In het weekend slikt ze alleen als ze vrienden treft, zodat het niet altijd een strijd wordt tussen haar en haar vrienden.. want helaas is er nog altijd veel onbegrip bij tieners, en begrijpen ze helaas niet altijd hoe het brein van een ADHD er werkt zonder medicatie..

    1. Ik herken het probleem. Mijn dochter is 13 en is lekker aan het puberen. En de reacties die jij noemt zie ik ook maar ik betwijfel of dat door de medicatie komt. Ik denk dat het meer aan de pubertijd ligt.
      Onbegrip wat medicatie slikken betreft hebben wij, of eigenlijk onze dochter opgelost door een spreekbeurt te houden hierover. Hierdoor was er begrip door klasgenoten en gebeurde het zelfs dat klasgenoten zeiden dat ze het verschil konden merken als de medicatie was uitgewerkt.
      Misschien een optie voor jouw dochter.

      1. Hallo Linda, mijn dochter heeft zelfs 2 keer een spreekbeurt gegeven. Een keer op de basis school en een keer op het VMBO. Helaas zijn pubers hard..keihard. de eerste dagen was er idd veel begrip en hadden ze alle signalen door.
        Maar na 14 dagen is daar niks meer van over.. helaas. Nu doet ze het gelukkig prima en trekt ze zich niks meer aan.. omdat het meer aan desinteresse ligt van hun.. en het is nu eenmaal een feit de puber vindt zich zelf belangrijk een ander is maar lucht…

  15. Anneke Peters

    Mijn kinderen gebruiken alle drie ADHD medicatie. Ze krijgen Equasym wat 8 uur aan een stuk werkt. Dit allemaal om op school geconcentreerde te zijn en de rust te hebben om mee te doen. Thuis krijgen ze niks meer en kunnen ze heerlijk naar buiten hun ding doen. Wij wonen buitenaf wat natuurlijk heerlijk is voor onze kinderen.

  16. Marjoke Dijkinga

    Als het niet werkt kun je ook altijd nog stoppen toch? Niemand dan alleen diegenen die het aan gaan kunnen bepalen wat juist is, en soms moet je de stap nemen om te zien of het juist is. Heel veel succes allemaal met het nemen van de juiste beslissing. Ik zelf (adhd-er) heb jaren geleden de juiste keuze gemaakt om aan de medicatie toegaan en 1 jaar geleden heb ik voor mij de juiste beslissing genomen om te stoppen. Zonder de medicatie had ik het toentertijd niet gered . En mocht er in de toekomst weer een periode komen waarop ik het weer zou moeten nemen omdat ik vastloop dan zou ik geen moment twijfelen.

  17. Erg herkenbaar. Mijn dochter heeft ADHD en slikt Ritalin. Wij zijn van nature geen pillenslikkers en hebben daar dan ook moeite mee. Ook mijn dochter. Zij is nu 13 en stelt dat door de medicatie zij zichzelf niet is. Zij, en ook wij, haar ouders, ziet ADHD niet als een ziekte, maar als een gave. Door de pillen wordt zij geremd in haar creativiteit en haar persoonlijke ontwikkeling maar er wordt op school wel prestaties verwacht. Wij hebben de volgende oplossing gevonden. Wanneer zij naar school gaat en moet concentreren slikt zij haar medicatie. Thuis slikt zij niets, tenzij ze merkt dat ze zich niet kan concentreren op huiswerk. In de vakanties en in het weekend slikt zij niets. Wel heeft zij andere manieren gevonden om haar hoofd geordend te houden. Bepaalde muziek of activiteiten waarin zij haar energie kwijt kan. Soms wordt het ons best teveel en roepen we: Neem in vredesnaam die medicijnen in! Maar over het algemeen ervaren we allemaal dat er op deze manier prima mee te leven is. Onze dochter is een enorm actief, creatief, gedisciplineerd en levendige puber die geweldig goed weet hoe met deze gave om te gaan. Een kind met ADHD hoeft geen straf of lijdensweg te zijn. Ik zie het (ondanks dat ik af en toe gierend gek wordt van die griet) als een zegen.

  18. Danielle Vink-van Den Brink

    Mijn zoontje van 7 heeft de diagenoze adhd uit gestelde diagnoze odd hij heeft nu medicatie voor school eigenlijk omdat hij niet mee kan komen voor zijn concentratie en voor de rest maar mijn ex werk niet echt mee en die blijf vol houden dat hij niks heb maar ik merk gewoon dat mijn zoontje een stuk rustiger is geworden en dat het wel iets beter gaat op school maar hij is er nog lang niet ik wou ook eerst niks weten van de medicatie maar ben blij voor mijn zoontje dat hij ze nu wel heeft alleen je merk bij hem dat de pillen 4 uur werken en dat ze dan uit gaan werken

  19. Steffanie Koldenhof van Kampen

    Jeetje zeg… En komt me bekend voor. Ik zelf heb ook ADHD, maar slik hier niets voor.
    Puur omdat ik het niet wel en heb geaccepteerd dat ik druk in mijn hoofd ben en dingen maar half doe.
    Hoewel het eind van de dag toch vaak wel goed komt, hahaha!
    Mn zoon van nu 15 heeft vanaf zijn 6de Methyfenidaat geslikt..
    Na 2 jaar kwam hierbij nog Strattera.. deze moest langzaam worden opgebouwd..
    Na 3 jaar deze te hebben geslikt hebben wij besloten deze weer rustig aan af te bouwen puur en alleen omdat wij niet echt verschil zagen in gedrag en zijn doen en laten en dan niet te vergeten de enorme hoge kosten die dit medicijn met zich mee brachten gezien er max 200 per jaar vergoed werd en 28 stuks van de tabletten al 98 kosten en hij er dagelijks 1 moest slikken….
    Uiteindelijk de grote vakantie hadden we ook de Methylfenidaat afgebouwd, ook omdat er niets bekend is over het lange termijn gebruik van dit medicijn.
    En nu 2 jaar later slikt hij niets meer en leren we hem omgaan met de drukte in zn hoofd… Niet altijd even makkelijk hoor gezien zijn diagnoses (ADHD, ODD, Hechtingsstoornis en hierbij agressie-stoornis)
    Maar hij is nog steeds thuis… En leven dag op dag…

  20. Peggy de Laat

    Wij hebben thuis inclusief ik zelf allemaal medicatie voor ADHD en ons leven is er een stuk fijner op geworden.wie zegt dat wij dat altijd moeten slikken.
    Het belangrijkste is dat ze lekker in hun vel zitten met of zonder medicatie. Het is een hulpmiddel net zoals de psychotherapie enz.
    Ik ben er blij mee

  21. Cynthia Wendrich

    Het verschilt per persoon. Ik heb 2 kinderen met beide autisme en ADHD. De oudste kan absoluut niet zonder medicatie. Met medicatie is deze rare, drukke wereld al elke dag weer een gevecht voor hem.
    Jongste werd van medicatie juist erg agressief. Hij doet het beter zonder. Al merken we het wel aan zijn schoolcijfers, maar liever een 6 met een vrolijk jochie, dan een 8 met een agressieve puber.

  22. Sayenne Heijkamp

    Ben wel blij met ritalin maar het is geen wondermiddel in mijn ogen maar een middel met voor- en nadelen. Ik gebruik het alleen als nodig. Voor mij hadden ook magnesium supplementen, visolie capsules en 5htp een positief effect, misschien dat anderen daar ook wat aan hebben.
    Niet dat ik dan geen ADD heb maar voelde me er wel beter bij. Ben ook minder vlees gaan eten en meer biologische groenten en fruit. Als ik weinig fysieke energie heb (hoofd stopt toch nooit) helpt creatine bij mij en smoothies met banaan, joghurt en maca poeder. Ik heb ook andere supplementen en dieet aanpassingen geprobeerd maar deze helpen voor mij het beste. Als stress helpt een dagje sauna ook goed, heel ontspannend en toch genoeg te doen om je niet te gaan vervelen ;). Ritalin geeft wel een hogere bloeddruk dus daar moet je altijd op letten. Ik had toevallig een lage bloeddruk van mezelf dus geluk maar als je van jezelf een hoge bloeddruk hebt kan je er wel extra last van krijgen.

    1. Nadine van Hoorde

      Heel herkenbaar allemaal maar idd rilatine is geen snoepje , en ik vind het moeilijker als er stress is want van nature ben ik al een stresskonijn
      Dus dit neemt dan de overhand en moet zeggen Ritalin ja voor rust in het hoofd maar mijn lichaam gaat ook in overdrive dus , wat dan?
      Ik haat ook medicatie echt waar maar soms is het heel vermoeiend , een zoektocht naar medicatie …?
      Ik heb al alles geprobeerd voeding suplementen therapie , het weegt soms wel

  23. Wat vindt ik dit een mooi stuk om te lezen. Ook wij hebben jaren van momenten mee gemaakt van wat moeten we nou?
    Na het gehele traject, 2 jaar geleden begonnen met medicijnen… mijn zoontje was toen net 5 jaar oud. Het blijft zoeken maar hij vindt nu zoveel meer rust.

  24. Helemaal mee eens! Soms heb je geen keus om je leventje te kunnen leven en dat van je kinderen, 2 aan de Concerta thuis en zo kunnen we beter functioneren.

  25. Gerlinda Klompmaker

    Mijn zoontje van 9 heeft ook medicatie en heeft er veel baat bij. Hij is nu rustiger in zijn hoofd en kan zich beter concentreren op school en heeft zijn boosheid goed onder controle.
    Ik zie nu een vrolijk en blij mannetje dat nu ook vriendjes heeft en geaccepteerd wordt

  26. Sylvia Van de Ree

    Hallo allemaal, mijn zoontje van 12 heeft ook ADHD. Hij slikt methylfenydaat 54 mg. Het is een vrolijke open jongen. Hij heeft ook gewoon in de klas vertelt dat hij ADHD heeft.
    Geen kind in de klas die hem daarmee pest gelukkig. Nu merken wij, zijn juf en hijzelf dat hij eigenlijk toe is aan een verhoging van medicatie. Ik heb vernomen dat dit niet meer zou gaan met zijn vaste medicatie maar dat hij dan over moet stappen naar een combinatie met een ander medicijn.
    Heeft iemand hier ervaring mee, ben niet zo een voorstander om hem om te toveren in een wandelend medicijnkastje

Geef een reactie