ADHD en verslavingen is het echt zo erg?

lijntjes Cocaïne

ADHD’ers en verslaving. Onderzoeken tonen aan dat mensen met ADHD vaker verslaafd zijn dan het gemiddelde. Dat betekent niet dat je als een heilige moet gaan leven. Maar misbruik je al langere tijd middelen of alcohol, zit je te vaak op goksites, haal je een nacht door op je Playstation in een werkweek, of rook je te veel sticks per avond… Dan weet je zelf ook wel dat je gedrag ontspoord is.

lijntjes Cocaïne
Volwassenen met ADHD en een verslaving gebruiken (helaas) vaak Cocaïne om rustig te worden.

Waarom zijn ADHD’ers een risicogroep voor verslavingen

Zonder alle onderzoeken over verslaving, adolcentie en diagnose ADHD aan te halen, laten we dat samenvatten in vier opmerkingen.

Jong beginnen
ADHDérs blijken als jong pubertje makkelijker vatbaar om Ja te zeggen en gebruiken daardoor vaak al van jongs af aan wiet en/of alcohol.

Zelfmedicatie
Mensen, zeker als ze geen diagnose hebben of geen goede ADHD-behandeling hebben gekregen gaan zelf op zoek naar manieren om beter in hun vel te zitten en zoeken een manier om beter te functioneren. Mensen met ADHD en zonder diagnose hebben een zwaarder leven en denken met alcohol en drugs opluchting en stimulans te vinden.

Impulsiviteit
Mensen met impulsiviteit veroorloven zich verslavende gedragingen zonder stil te staan bij de mogelijke consequenties. Voor die dag of voor langere tijd. Uiteindelijk wordt het een gewoonte en blijven ze er mee doorgaan.

Spanningsbehoefte.
Sensatie zoeken of verveling voorkomen. Sommigen zoeken verslavende middelen en gedragingen op om omdat ze zich vervelen of omdat ze het nog leuker willen maken.

Zijn gebruik nam zo’n vlucht dat zijn functioneren uiteindelijk een Titanic werd op zoek naar een rots om definitief tegen te stranden.

Niet zo lang geleden kruiste iemand mijn pad met een levensverhaal dat je omver blaast. Nu een man die zijn gezin voorop zet en zijn werk zo invult dat hij thuis is als de kinderen uit school komen. Die zijn ADHD heeft aangepakt, zijn vrouw op waarde weet te schatten.

ADHD en zelfmedicatie

Maar voor hij zijn bestemming hierin vond, een 20 jaar dagelijks wietgebruiker en het jarenlang in zijn huwelijk voor zijn partner verborg. Had een goede salesbaan, en ook daar had hij een dubbelleven. Plantjes op een geheime plek voor zelfvoorziening, zelfs doorverkopen van wiet, drie pakken in de auto om te kunnen omkleden vanwege de wietgeurtjes, twee keer per week naar de stomerij, een geheim geldfonds om zijn verslaving en de kosten van een dubbelleven te verbergen, vaak jobhoppen om ontdekking te voorkomen van een werkgever, echt een levensverhaal van zelfmedicatie.

Want nuchter was hij zo’n super hyperactieve die praat voor vier en onstuimigheid spat er vanaf. Onder invloed kon hij de tabelletjes wel snel terugvinden en naar zijn meerdere mailen. Kortom, hij deed het met wiet beter dan zonder. Dat maakte dat hij het dubbelleven bleef volhouden. Maar zijn gebruik nam zo’n vlucht dat zijn functioneren uiteindelijk een Titanic werd op zoek naar een rots om definitief tegen te stranden.

partner met ADHD en verslaafd
Veel relaties gaan kapot door verslavingen. Zoek hulp en stop met drugsgebruik.

Zijn vrouw nam de benen en hij zocht hulp. Gelukkig voor hem heeft hij zijn verslaving achter zich kunnen laten, is hij nu ZZP’er in de sales wat hem in staat stelt er voor zijn kinderen te zijn. Ze hebben een vader die na school met een kopje thee klaar zit. Zijn vrouw kwam bij hem terug en nuchter is hij voor zijn omgeving veel leuker. De meeste levenspartners nemen na zo’n dubbelleven, of leven met een middelenmisbruiker de benen. Hij is een geluksvogel!

Wees dan eerlijk over het effect dat het op je heeft.

Zover hoeft het natuurlijk niet te komen. Het klinkt streng, maar je te veel gebruikt zou je ook kunnen minderen. Daar kun je ook bij geholpen worden als het op eigen kracht niet meer lukt.

Wat als al die waarschuwingssignalen op jou slaan.

De vraag stellen is hem in dit geval beantwoorden. Als je middelen misbruikt en je veroorzaakt incidenten in je omgeving, je relaties gaan snel uit, je bent nooit meer echt fit op je werk, je weekends bestaan uit doorhalen of uitslapen, je sluit je af voor je omgeving om alleen of met hang outs je ding te doen… we kunnen de lijst wel aanvullen, maar wie dit aangaat weet het al heus wel.

Hoe diep wil je dat de bodem wordt voor je?

Zij moeten ieder contact met middelen vermijden.

Er is een groep die beter niets meer kan nemen en zo verslavingsgevoelig is dat abstinentie, dus niets nemen, de enige reële optie is. De man die ik vorige week tegenkwam heeft hiervoor gekozen. En hij is er voor beloond met een mooi leven.

De zelfhulpgroepen van Anoniemen Verslaafden (NA)

Je kunt naar een rehab gaan of een dag/avond programma volgen bij instituten die gaan voor abstinentie, dus nul-gebruik. Gek genoeg moet je er bij de huisarts wel op aandringen, want de eerste optie bij de huisarts is doorverwijzen naar een instelling die je probeert te leren te matigen. Van een alcoholist een sociale drinker maken, dat klinkt tegenstrijdig en voor veel mensen is het te veel gevraagd om het gebruik onder controle te krijgen. Nooit meer gebruiken is dan een enorme opluchting.

Je kunt ook zelf stoppen met behulp van de Anonieme Verslaafden, Narcotics Anonymous, of als stimulans bij Cocaine Anonymous. Die groepen zijn vrij toegankelijk. Je hebt alleen de moed nodig om over de drempel te stappen. Het is wel heel intensief om naast je werk en gezin clean te worden met de NA en de CA. Want clean worden is wel een hele mindset-verschuiving die tijd kost. Daarnaast is NA ook een beetje sekte-achtig. Ze hebben een hogere macht met wie je mediteert. Maar als je dat naast je neer kunt leggen dan is het een prima plek om samen met andere verslaafden samen al die dwanggedachten die roepen om gebruik samen te negeren en te overstijgen.

Dan heb je ook nog LEF Magazine, het populaire tijdschrift dat gaat over clean blijven. Ze hebben events waar je samen met lotgenoten workshops kan volgen en een feestje viert.

De man hierboven heeft via deze weg de verslaving bedwongen. Maar naar professionele hulpverlener gaan is ook een goede stap natuurlijk.

Verslavingen keren zich soms tegen voorgeschreven medicatie

ADHD-medicatie is natuurlijk wel een dingetje. Je vindt juist bij verslaafden ook mensen die verslaafd zijn geweest aan Ritalin of Dexamfetamine, of die middelen hebben misbruikt. Het is daarom aan te raden om je gebruik van medicatie geen gesprek te maken met mede-verslaafden die niks weten van ADHD. Je vindt er mensen die 20 Ritalins per dag namen en blij zijn dat ze dat nooit meer nemen. Het is dan lastig voor hen om in te zien dat je ze ook wel verantwoord mthylfenidaat kunt gebruiken. Sommige verslaafden, zeker bij NA vinden medicatiegebruik een soort van valsspelen. Ze zijn tegen iedere vorm van gebruik ook tegen voorgeschreven medicatie en gemonitoorde trajecten met je arts.

Uitgaan, alcohol en drugs

Wat is de juiste levensstijl?
Iedereen heeft een uitlaatklep nodig. Het is nergens voor nodig om te leven als heiligen. Zolang je verplichtingen niet onder druk komen door je gebruik en het niet tegen de kwaliteit van je leven werkt dan is er natuurlijk niets aan de hand. Dat is een grens die ieder voor zich bepaald. Ontspoorde levensstijl gaan rechtvaardigen, daar help je niemand mee, en vooral je zelf niet.

8 gedachten over “ADHD en verslavingen is het echt zo erg?”

  1. Welke instantie moet je bellen als het niet meer goed gaat dan?
    Ik zou graag opgenomen willen worden, maar weet niet welke stappen ik moet nemen.

    1. Joris Koopman

      Hoi Nicole, ik zou SolutionS of Castle Craig bellen, 2 hele goede instellingen. Als je nog geen 20 jaar oud bent dan Yes We Can… Succes en hopelijk zien we elkaar bij NA als je terug bent van je opname! Joris

  2. ik heb vaak dat ik met de ene verslaving stop en met de ander weer begin.. moet altijd een kick krijgen o.i.d. zegt mijn gevoel dan.
    meer mensen hier problemen mee?

  3. vervangende verslavingen ken ik idd ook wel.
    wat voor probiotica dan?
    Helaas zitten solutions en castle craig niet bij mij in de buurt

  4. Het mooiste bij NA meetings? Zien dat anderen een fijn leven kunnen hebben zonder middelen. Soms al jarenlang.

    Erg indrukwekkend, dat iemand die 10 jaar clean is, soms ook nog tegen dezelfde dingen aanloopt als jij en ik.

    Erg jammer dat NA als sekte-achtig wordt beschreven, dat is totaal niet waar. Heb me nog nooit in een ruimte vol onbekenden, zó welkom en op m’n gemak gevoeld.

    Die “hogere macht” is een benaming voor iets waar je in gelooft en steun uit kunt putten, dus voor de één is het “de kracht van de groep” en voor de ander zijn het universele energieën of god. Stoor je je eraan? Vraag er naar! Wedden dat iemand je gerust kan stellen.

    Naar mijn mening is het de meest laagdrempelige manier om te ontdekken of stoppen met gebruik iets voor jou is: geen doorverwijzingen nodig, geen artsen in de buurt, zelfs je achternaam hoeft niemand te weten.

    Zoek op de website naar een meeting in de buurt, of bel het algemene telefoonnummer.

    Zoek je een kliniek, zoek een 12-stappen kliniek. Vaak kunnen ze je adviseren wat goed kan werken in jouw situatie. Trubendorffer (meerdere locaties in het land) bijvoorbeeld, kan je vaak helpen zonder opgenomen te horen hoeven worden.

    Mocht je dit helemaal gelezen hebben, is het wellicht een “tegen” dat je twijfelt aan je gebruik.

    Gun jezelf de kans zou ik zeggen.. Gun het jezelf om je geluk buiten middelen om te vinden. Het is best fijn om daar niet van afhankelijk te hoeven zijn.
    Weer gaan gebruiken kan altijd nog, ja toch? 😉

    Veel liefs, Sandra

    (ADD’er die na 12 jaar gebruiken, nu eindelijk het vertrouwen heeft het leven aan te kunnen. Gestopt met behulp van NA-meeting.)

  5. Hoi,
    Bijna 47 lentes jong zit ik hier tussen de ruïnes van mijn leven met een gedegenereerd lichaam dat de nodige schade heeft opgelopen en een inmiddels wat gehavend brein.
    Sinds mijn 12e levensjaar begonnen met “zelfmedicatie” in de ruimste zin van het woord.
    Pas dit jaar na een totale lichamelijke en geestelijke crash (er waren er al veel) besloten met knikkende knieën naar een psychiater te gaan voor het te laat was…
    Vrij snel de diagnose adhd gekregen met zware depressie.
    Begonnen met methylfenidaat maar nu dexamfetaminen en mirtazapine (anti depressivum)
    Ik drink nog steeds en blow ook nog.
    Ik sta een beetje stil en zie alles in mijn leven langzaam weg ebben.
    Het ontbreekt me aan de zin om nog ergens voor te vechten zo lijkt het.. terwijl ik altijd een vechter ben geweest zelfs gedurende depressieve episodes.
    Zo veel paden al bewandeld dat de fut er uit is.
    Dwalend door een duisternis in mijn geest die “thuis” is geworden.
    Een mengelmoes van frustratie, angsten en schuldgevoelens. Ironisch genoeg toch ook nog intelligent genoeg en bewust om het volledig te kunnen bevatten en ervaren.
    Ik heb meerdere malen mijn heil gezocht bij hulpverleningsinstanties en artsen.
    De spirituele en religieuze paden heb ik ook enkele decennia vol hoop en (ongegrond) vertrouwen bewandeld zonder resultaat.
    Behalve dan dat ik een sterke scepsis heb ontwikkeld ( ten op zichte van deze benaderingen) die tegen aversie aan grenst.
    Toch zit er nog een stukje trots in me dat bang is dat ik mijn laatste zelf gepresteerde dingen in mijn leven , mijn werk en mijn huis, verlies.
    Ik wil dit laatste stukje “trots” niet weg laten spoelen door de golven van fatalisme en gelatenheid.
    Alhoewel het momenteel irrelevant en onbelangrijk lijkt dus.
    Of is dit weer wat ze noemen “rock bottem”?
    Ik heb mogen ervaren dat er geen “rock bottem” is.
    Steeds als je denkt de bodem te hebben geraakt blijk je dieper te kunnen.
    De wonderlijke plasticiteit van het menselijk lichaam en de geest…
    Vanuit een dualistische kijk moet ik eigenlijk dan toch ook capabel zijn dit proces om te keren of in ieder geval anders te kanaliseren?
    Lang verhaal kort:
    Heeft iemand toevallig een tip waar een “vermoeid” iemand als ik nog terecht zou kunnen en wellicht wél resultaat kan boeken?

    Hoe dan ook,
    Geweldig dat dit soort blogs er zijn. In mijn jeugd waren die er nog niet.
    Een eerdere diagnose had denk ik heel veel ellende en verval kunnen voorkomen bij mij.
    Succes en ga zo door!

    Groet Acer.

Geef een reactie