ADHD Medicatie Irritatie (Methylfenidaat)

medicatie irritatieMevrouw de kinderpsycholoog en ik liggen elkaar niet zo, dat was al vrij snel duidelijk. Wij staan lijnrecht tegenover elkaar qua opvattingen over medicatie. Alle respect voor haar, zij heeft ervoor gestudeerd en dat vind ik uiterst knap. Ik heb dat niet gedaan, maar heb zelf ADHD en heb zelf ervaring met medicatie en alle bijbehorende rompslomp. Al bij de voorlichtingsavond over medicatie bemerkte ik bij mezelf lichte irritatie en deze irritatie is alleen maar toegenomen naarmate de consulten volgden.
Na lang wikken en wegen het uiteindelijke besluit dat kleine man medicatie nodig heeft zijn we het traject begonnen en al direct stond het beleid mij tegen. Altijd als eerste starten met Methylfenidaat, omdat dit middel de grootste kans van werken heeft. Met dit middel kun je ook snel zien of het werkt en hoe lang, aangezien het kortwerkend is. Een groot voordeel, volgens haar. Een groot nadeel, volgens mij.

Geen goede ervaringen mee

Ik heb het middel zelf gebruikt en heb er geen goede ervaringen mee. Juist de korte werking en de schommelingen in emoties die hierdoor was iets wat mij destijds erg zwaar viel, alsof ik de hele dag in de achtbaan zat. Ook het feit dat kleine man 5 dagen in de week op school zit en ik hierdoor dus alleen in het weekend écht kon zien hoe de werking was vond ik een nadeel. Hoe goed de leerkracht ook is, je kunt niet verwachten dat deze nauwlettend alleen maar jou kind observeert om te kunnen zien wat het middel doet en wanneer het uitgewerkt is. Ook de verantwoordelijkheid die je neerlegt bij de leerkracht vond ik een nadeel. En dan ook nog eens de laatste dosering om 16.00 uur in de middag, wanneer kleine man bij een vriendje wilde spelen moest ik de ouders hiermee opzadelen. Maar nee, mijn woorden leken niets uit te maken want zo was nu eenmaal het beleid. Oké, ik moest het een kans geven. Zij heeft ervoor gestudeerd en ik niet, kleine man is geen volwassene zoals ik destijds en misschien liet ik me te veel leiden door mijn eigen negatieve ervaring met dit middel. Met het kleine stemmetje in mijn achterhoofd zijn we gestart.

Effecten Methylfenidaat

De eerste week merken we er weinig van, behalve dan dat kleine man snel huilt, om niets. Positief effect: niets. De tweede week, met een kleine ophoging, zien we de bijwerkingen toenemen: nog sneller huilen, flinke stemmingswisselingen.
Positief effect: kleine man lijkt zich iets langer te kunnen concentreren, struikelt minder over zijn eigen woorden. Hij lijkt ietsjes meer rust te vinden in zichzelf. Minimaal, maar niet zoals de bedoeling is. Echter, zijn stemmingswisselingen zijn enorm en hier heeft hij veel last van. En niet alleen hij, ook de rest van ons gezin…
Na een maand gaan we op controle. Ik geef aan dat ik niet tevreden ben over hoe het nu gaat. De gewenste werking is verwaarloosbaar en de bijwerkingen enorm. Er ontstaat direct een onaangename discussie tussen mevrouw de kinderpsycholoog en mij. Terwijl ik uit wil leggen hoe en wat, word ik scherp onderbroken met een: ‘Dus je wil ermee stoppen? Je moet het natuurlijk wel een kans geven, bijwerkingen horen er nu eenmaal bij hoor!’ Dit schiet bij mij in het verkeerde keelgat en ik voel een enorme boosheid opkomen. Ik vind het ronduit onbeschoft dat ik niet de kans krijg uitleg te geven en ben er al helemaal niet van gediend om toegesproken te worden alsof ik niet weet waar ik over praat. Ik heb er dan misschien niet voor gestudeerd, als ADHD-er met medicatie weet ik heel goed waarover ik het heb. Ik maak haar dit direct duidelijk en mijn bijbehorende blik spreekt ook voor zich volgens mij.
De rest van het gesprek verloopt dan ook niet erg plezierig en het irriteert me dat er niet ‘buiten de hokjes’ gedacht kan worden. Uiteindelijk gaan we naar huis met een ophoging van de Methylfenidaat, hoewel het kleine stemmetje in mijn hoofd zegt: ‘Dit gaat m niet worden, dit middel is niet goed voor kleine man…’ We proberen het anderhalve maand, zonder succes. Het middel lijkt niet te doen waarvoor het bedoeld is en wanneer het uitgewerkt is, is kleine man niet meer te houden. Eten wordt slechter, slapen wordt nog slechter.

Slechte resultaten

Een gesprek op school is de volgende stap en wat ik hoor van de leerkracht geeft de doorslag. Hij kent kleine man niet terug, tot 11 uur zit hij als een soort zombie in de klas en daarna is hij niet te houden. Was hij voorheen nog redelijk te sturen even op zijn beurt te wachten, is dit niet meer aan de orde en alles wat gezegd wordt lijkt langs hem heen te gaan. Onrust voert de boventoon en dit alles is duidelijk terug te zien in zijn resultaten. Schrikbarend zijn ze. Dit is de druppel voor mij. Lang genoeg ‘uitgeprobeerd’, nu is het klaar. Dit middel is niet goed voor kleine man en hier gaan we dus mee stoppen. Vanaf nu gaat het niet meer ‘volgens het beleid’, maar volgens ‘MIJN beleid’. Dit maak ik direct duidelijk en deze keer laat ik me niet onderbreken.
We komen tot het besluit om de komende maand geen medicatie te gebruiken, om te zien wat dit doen met kleine man. We praten kort over andere medicatie: Ik wil graag langwerkend, ‘het beleid’ zegt dat Dexamfetamine de volgende stap is. Enige minpuntje hiervan is dat de zorgverzekering per 1 januari de 1 en 2 mg niet meer vergoed… WAT?! Volgens mevrouw de kinderpsycholoog gaat een langwerkend middel ook niet werken omdat het dezelfde stoffen bevat als Methylfenidaat.
Ik tel inwendig tot 10, niet van plan weer in discussie te gaan over andere middelen. Dexamfetamine is mijn eigen medicijn en aangezien we besloten hebben de komende maand zonder medicatie door te brengen geeft dit me genoeg tijd om te bedenken wat ik hiermee wil. Of over te stappen naar een ander instituut…

Week zonder medicatie: Niet meer te houden..

Kleine man is nu een kleine week zonder medicatie. En het is verschrikkelijk. Lijkt of alles wat de afgelopen maanden ‘onderdrukt’ werd er nu uitkomt. Kleine man is helemaal niet meer te houden, hij is brutaal, schreeuwt, luistert niet, is agressief en boos. Ik ken mijn eigen kind niet terug. Ik baal van mezelf, waarom heb ik niet naar dat kleine stemmetje geluisterd?! En dan bereik ik mijn eigen bodem. Ik weet me even geen raad meer, wat nu? Ik ben moe, op en zie het even niet meer zitten… Wat vooraf mijn grootste angst was, is dus nu realiteit. Drie maanden medicatie die niet bij hem past met alle bijbehorende bijwerkingen en andere ellende. En dan straks weer opnieuw beginnen met een nieuw medicijn en maar hopen dat dit wel bij hem past… Eerst maar eens een maand zonder en maar hopen dat ik mijn eigen kleine man weer terugkrijg…
Geschreven door Inge van ADHDblog.nl

32 gedachten over “ADHD Medicatie Irritatie (Methylfenidaat)”

  1. Oh mijn hart breekt, ook hier hetzelfde verhaal. Bij ons mannetje geeft het ook meer negatieve bijwerkingen dan positieve. Leef met je mee.

    1. De zoektocht voordat je het juiste middel hebt vind ik slopend…
      Vond ik bij mezelf ook, maar ik was volwassen toen ik er de startte en daardoor ook in staat te relativeren dat het tijd kost het juiste te vinden en dat er geen kant-en-klare oplossing is.
      Met dat in mijn achterhoofd heb ik ook doorgezet en uiteindelijk de medicatie gevonden die bij mij past.
      Maar kleine man is 6 jaar en die begrijpt er helemaal niets van…

      1. Na een 10 jarig traject en alles zo’n beetje geprobeerd te hebben zijn wij nu bezig met strattera, leuk voor de farmaceutische industrie, te bizar voor woorden dat dit medicijn niet vergoed wordt en je 90 eur per maand kost. Oh ja uit coulance 50% van dsw met een maximum van 200 per kalenderjaar. Om boos van te worden.

    2. Priscilla Cosa

      Het lijkt wel mijn verhaal, alleen is mijn kleine man nu 16 jaar ( zijn al 14 jaar bezig). En kreeg ik dit jaar z’on belachelijke Psyhiater. Waarbij mijn zoon mijn woede zag opkomen en mij redde. Nu nog geklooi met de eeuwige wel niet medicatie… zucht. Sterkte er mee!

    3. Ik mijn gezin zijn we allemaal gezegd met de diagnose ‘stuiterballend gedrag’. Zoeken naar de juiste is een opgave. Als het kind of persoon een zombie wordt heeft het teveel. Langwerkende methylfenidaat kan echt wel uitmaken. Maar vergeet niet zonder medicatie kunnen ze de wereld moeilijk volgen met andere klachten tot gevolg. Martijn

  2. Hier bij beide zonen methylfenidaat geprobeerd. Bij de oudste had het in het begin het gewenste effect, bij de 2e totaal niet; hoofdpijn, slecht slapen, totale paniek bij uitwerken. Oudste (14) heeft nu besloten zonder medicatie te willen, we hebben goed alle voor en nadelen besproken, hij kiest voor een vrolijk en aanwezig leven boven 9s en 10en en ik kan er alleen maar achter staan. Trots op zijn keuze en zijn moed de wereld als hemzelf in te gaan, ondanks alle vooroordelen. De 2e zoon probeert nu ook zonder, ondanks zn hoogbegaafdheid zijn zn resultaten matig,maar hij is blij/tevreden en goed te spreken. Gelukkig een leerkracht die hem begrijpt en hij heeft een eigen sta&wiebel plekje in de klas. De jongste zal ook ongetwijfeld de diagnose eens krijgen maar als ouders hebben nu al de keuze gemaakt niet direct met medicatie te starten… Visolie en praten zijn onze remedies, het kind accepteren en dat ook laten merken staan voorop, op deze manier komen onze mannen er wel! Ik hoop dat minder kinderen in hokjes worden gestopt en meer kansen krijgen te zijn wie ze werkelijk zijn!

  3. ADHD coaching Fryslân

    Als ervaringsdeskundig adhd coach gespecialiseerd in kinderen, gaan mijn haren hier recht van overeind staan. Mensen die iets uit een boekje hebben geleerd en wat er ook gebeurt vasthouden aan wat er in dat boekje staat. Wanneer gaan die mensen een keer denken vanuit het kind. En moeders….luister naar je moedergevoelens, die hebben altijd gelijk.

    1. Het voeren van die strijd kost haast nog het meeste energie, ik voel me altijd maar ‘die lastige zeurmoeder’ omdat ik opkom voor mijn kleine man.
      Diploma’s zijn mooi en zeker niet voor niets, maar intuïtie en het kennen van je eigen kind vind ik toch net iets belangrijker…

  4. Onze zoon van 11 heeft nu ruim een jaar concerta en bij hem werkt t perfect!
    Hij zit lekker in z’n vel , kan makkelijk leren, doet t goed op school. Geen woede uitbarstingen meer, is nog 100% spontaan en levendig en heeft veel humor!
    S’avonds rekening houden met zn rebound,maar worden we steeds wijzer in.
    Ik denk als ik t zo lees, wij van geluk mogen spreken!

  5. Vreselijk die zoektocht maar het juiste middel. Zonder werkt niet, maar met ook allemaal met bijwerkingen! Concerta lijkt mij heel goed om te proberen, maar dat durft onze zoon niet door te slikken.

  6. Dit komt mij waarschijnlijk op kritiek te staan maar ik ga het toch posten. Probeert dit absoluut niet als een aanval te zien.
    Als ik uw psychiater zou zijn had ik waarschijnlijk voet bij stuk gehouden en dat heeft alles te maken met rationaliteit. Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat stimulata het beste effect geven. Zonder al te diep in te gaan op verschillende werkingen methylfendidaat is uitgebreid getest het bestaat al sinds eind 18de eeuw. Er is veel minder klinisch onderzoek gedaan naar dextro-amfetamine. Ga jij schadelijke risico’s nemen voor je kind die hier geen stem in heeft? Dan zou mijn voorkeur ook liggen als psychiater bij methylfendidaat. Als psychiater ben ik namelijk eindverantwoordelijke. En wanneer het mis gaat staat jij met een schadeclaim bij mij op de stoep. Als dan ook nog blijkt dat ik mij niet aan de voorwaarden heb gehouden dan is het einde carrière.
    Daarnaast kan je bij deze opstelling bij je psychiater niet rekenen op begrip, er is namelijk sprake van respondent bias. Je bent vooringenomen en hebt een extreme invloed op het leven van het kind. Omdat jij je zorgen maakt zie je opeens veel meer. Dat is net zoiets als overtuigd zijn dat je ziek bent en vervolgens op de symptomen gaat letten.
    Als advies voor veel mensen hier wil ik je de volgende tip meegeven. Door toenemende standaardisatie van verschillende beroepsgroepen (waaronder psychiaters) wordt van hen geacht dat zij volgens richtlijnen werken. Deze richtlijnen voor ADHD zijn te vinden bij het Trimbos instituut. Zo kun je bijvoorbeeld kijken wat contra-indicaties zijn voor het gebruik van stimulata of specifiek methylfendidaat. Ook staat er wanneer uw voorkeursmiddel overwogen wordt. In plaats van dat u uw onuitgesproken onderbuikgevoel op tafel legt kunt u aanvoeren dat uw zoon hyperactief wordt van dit middel. Bij dit argument wordt de arts opgedragen te stoppen met dit middel. En wordt overgeschakeld op de andere stimulata.
    Als je uitgebreid aanvullend verzekerd bent kun je Strattera aanvoeren bij de psychiater. Wordt niet altijd aangeraden en een minder goede blocker van NET dan stimulanten. Het is een antidepressiva die vooral rustig maakt. Als concentratiebooster is het echt veel minder dus je kind zal veel begeleiding nodig hebben mocht het erg last krijgen van zijn ADHD.
    Nogmaals ik begrijp je standpunt heel goed. En ook ik geloof dat jouw moederinstinct het op de eerste plaats al goed had. Maar aan het einde van de dag is dit een belangenstrijd waar veel psychiaters voor de meest veilige keuzes gaan. Als je het gevecht aangaat met de psychiater speel het dan slim en zorg dat je op de hoogte bent.
    Ik wens je veel succes!

  7. Zo herkenbaar word er zo verdrietig van.
    Ik denk nog steeds dat je als moeder je kind het beste kent.
    Maar daar denken ze bij het ggz anders over.
    Voel me dan zo vaak op het matje geroepen en reageer dan weer te heftig en zie ze denken ….
    Ja die emotie regulatie heeft dit kind niet van een vreemde.
    Aaaahhhhh bah daar gaat mijn zelfbeeld weer.
    Succes en geloof in je mooie kind x

  8. Fijn om deze discussie te lezen. Mijn zoon van 7 heeft ook diagnose ADHD. In advies van psych stond.. Ouderbegeleiding evt ondersteund met medicatie. Zijn vader… met mijn toestemming… Is gelijk begonnen met ritalin. Daar krijgt hij het op woe middag en om het weekend. Ik heb geen toestemming gegeven voor school. De juffen doen er alles aan om hem zo lang mogelijk van pillen af te houden. Hij komt redelijk mee in de klas. Wel bijna altijd als laatste klaar met opdrachtjes, en heeft veel aansporing nodig. Enige onvoldoende op zijn rapport was die voor concentratie. Zijn vader is vol van de medicatie. En om hem minder schommelingen door korte werktijd ritalin stapt hij nu in het weekend over op Concerta.
    Hij vind het misdadig dat ik zoonlief geen ritalin geef en de kleine man dus tegenhoudt in zijn ontwikkeling want hij doet het zo goed op de medicatie, ik zou het eens moeten zien. En ja ik heb het gezien…. 1x op een avond…. Een stil jongetje, rustig aanwezig met een wazige blik in zijn ogen. De normaal aanwezige sprankel totaal verdwenen.
    En op foto’s kan ik precies zien wanneer hij onder invloed is of niet. Een kind van 7 drogeren… Zo noem ik dat… Die hersens zijn nog aan het groeien….
    En ik lees veel negativiteit over pillen…. Maar ook positieve verhalen. Dat maakt het voor mij zo lastig. Bij mij thuis gaat het overigens erg goed. Hij is soms lekker druk maar is dat niet “jongens en leeftijd eigen?”
    En ja….sommige dingen kosten meer moeite denk ik. Maar geduld is een schone zaak. En hij hoeft van mij geen uitblinker te zijn op school. Zelf zegt hij ene keer ja ik wil pilletje en andere keer niet. Volgens psych is hij ook nog te jong om dat zelf te kunnen beslissen. Dus kies ik er als moeder voor om het zo lang mogelijk uit te stellen. Maar soms… Soms is er die twijfel….moet ik niet toch…..

  9. Wat ik zo jammer vind is dat sommige gelijk zo negatief reageren als het niet werkt .
    Ik snap dat het 1 nou eenmaal beter werkt bij de ene en het ander bij een ander .
    We zijn nou eenmaal verschillend kwa persoon
    Dus zal dat ook zo zijn met medicatie.
    Voor de 1 werkt methylfenidaat prima.
    De ander heeft meer baat bij conserta.
    Maar waarom gelijk zo negatief als het niet lukt en je er last van hebt gehad.
    Dan maar gelijk afslachten die hap en neerhalen.
    Dat vind ik niet tof.
    Waarom niet je ervaring netjes delen, en zeggen wat er voor jou juist niet aan werkte zodat een ander de plus en min punten eruit kan halen , zonder dat het gelijk af wordt gekraakt.
    Er wordt al genoeg gespeculeerd door de media en de buitenwereld.
    De “ziekte ” ADHD zou niet eens bestaan en is verzonnen.
    Moeten we al niet genoeg vechten daartegen.
    We hebben toch geen zin om dan ook nog met elkaar in discussie te gaan .
    We hebben elkaar juist nodig .
    Ik heb een zoon van 13 en man van 50 beide echt ADHD.
    En hebben profijt van methylfenidaat.
    Dankzij de medicatie meer rust in hun hoofd ( zeggen ze zelf)
    Ook zeer duidelijk als ze het vergeten zijn.
    Hun hebben er dus wel echt baat bij.
    Kan me voorstellen dat het voor een ander niet zo werkt.
    Dan zul je helaas, wat lastig is moeten zoeken naar een andere medicatie wat wel helpt.
    Tenzij je dat niet wil, dat kan ook.
    Ook daar alle respect voor .
    Maar laat elkaar a.u.b in de waarde dan .
    We zijn er om elkaar te helpen niet waar ??.

    1. Renate , dat heb je goed verwoord. En niemand hoeft iemand anders te overtuigen , iedereen mag doen wat hij of zij goed vind .

  10. Anouk Bourgonje

    Ik ben 41 en heb precies dezelfde ervaring ben ook maar weer gestopt na een paar maand ritalin, Concerta werkte beter maar moet ik 37 euro bij betalen ik ben helemaal klaar met die rot medicijnen dan maar een vrolijke kip zonder kop die in 7 sloten tegelijk loopt ik doe er niet meer aan.

  11. Jenny Derksen

    Ik heb met dit middel ook vreselijk ervaringen zowel bij mezelf als bij onze dochter ,we zijn er ook snel mee gestopt, ik heb zelf wel baat bij vislolie. Ik vind het ook zorgelijk dat de psychiatrie als eerste behandeling ritalin forceert sorry hoor ze nemen het zelf maar laat ze maar eens zelf voelen hoe het voelt, het verdoofd je hele hoofd dood eng.
    Laat mij maar lekker adhd zijn en me goed voelen ik pas de omgeving wel aan en doe wat ik wel aankan, dat geld ook voor mijn autisme

  12. VeraRomano Keijzers

    Onze jongste krijgt medikinet omdat methylfenidaad zowel bij onze oudste niet werkt, geen enkel effect. Maar bij de jongste lijkt de Medikinet ook niet te werken.
    Maar dat heeft een andere oorzaak omdat ze niet weten wat hij nu precies heeft is het nu ADHD of gilles de la tourette?
    Want die 2 dingen lijken heel veel op elkaar. En onze oudste zoon reageerd wel goed op de medikinet. Die zei naar 2 weken mam het werkt de stemmen in mijn hoofd zijn minder

  13. Jolanda de Wit

    Oh ik word kotsmisselijk van die artsen die maar ” ritalin” voor blijven schrijven. Ik heb het met mijn ventje nu weer geprobeerd…. echt… huilbuien… boos… driftbuien… maar volgens alle partijen ligt het niet aan de medicatie… tuurlijk.
    En je wordt als moeder afgeschilderd als niet goed snik…overbezorgd….je eigen adhd zal je wel projecteren… dat is ook… zou willen dat ze allemaal eens n maand konden ruilen en voelen en ervaren wat wij doen… Denk dat er vele gillend gek werden ; ) ben ook wel klaar met de reguliere wegen ondertussen. Ik hoor veel verhalen van voetzoolreflex, olie en Neurofeedback.
    De kinderarts zegt dat je toch terug komt op medicatie… nou ik ben na al die tijd toch onderhand best bereid eens n andere weg te bewandelen.

  14. Erwin Hoedeman

    Ik hoop dat er eindelijk eens gestopt word met het nagatieve schrijven over ADHD medicatie.
    Ik gebruik al jaren Ritalin en naar alle tevredenheid. Ik heb er geen bijwerkingen van en het helpt mij prima. Maar als iedereen maar negatief gaat doen dan kan ik en vele anderen die medicatie straks niet meer krijgen.
    Bij voorbaat dank daarvoor. Ik vind het echt zo oneerlijk om het straks voor ons onmogelijk te maken om goede medicatie te krijgen.
    Waarom moet het zo negatief. Wat is hier de bedoeling van vraag ik me steeds af.
    Hopelijk zijn er nog mensen met wel goede ervaringen met de ADHD medicatie. En laten die ook eens van zich horen.

    1. Louise van der Lans

      Ik ben het helemaal met je eens Erwin. Helaas zijn er echter nog steeds wel hulpverleners die denken dat het in stellen op medicatie eenvoudig is en niet goed luisteren naar de verhalen van de gebruiker.
      Goed instellen is echter niet altijd eenvoudig. Het vraag heel goed luisteren naar de klachten, het uitzoeken van de tijdstippen van de klachten en steeds weer bijstellen van de dosering. Als kinderen er somber van worden, heel negatief of het resultaat is niet oke, dan moet je echt verder kijken en soms besluiten om te stoppen. En ander merk kans soms een oplossing zijn, een andere soort is in andere gevallen weer beter.
      Maar er zijn gelukkig ook heel veel mensen die als ze eenmaal de juiste dosering hebben gevonden heel erg blij zijn met de medicatie. In meer dan 70 % van alle gevallen werkt het gewoon wel goed.

  15. Louise van der Lans

    De rillingen lopen over mijn rug als ik dit lees. Als moeder van 3 waarvan 2 ADHD-ers en als professional in de hulpverlening aan ouders van en kinderen met ADHD heb ik al aardig wat voor bij zien komen. Maar sommige hulpverleners snappen er echt niks van.
    Allereerst, ja je krijgt je eigen kleine man weer terug, meestal na een week of 2 wel weer. Ten tweede je hebt helemaal gelijk, langwerkende medicatie kan echt anders werken dan kort werkende, ook al is de werkzame stof (methylfenidaat) hetzelfde.
    Kleine kanttekening: de langst werkende (Concerta en varianten hiervan) geven in sommige gevallen iets eerder kans op somberheid en negatieve stemming dan andere medicatie.
    Verder is reactie op medicatie vaak een beetje familiair aangelegd, maw er bestaat een reële kans dat jou kleine man hetzelfde op medicatie reageert als jij. Overigens bestaat er ook een kans dat het helemaal andersom is. Daarnaast zijn richtlijnen er om richting te geven aan de manier waarop je moet behandelen, het zijn geen wetten en behandelen is mensenwerk, dus de mens (lees cliënt) moet hierin leidend zijn en niet de richtlijn.
    En als laatste: ik zou je zeker aanraden een andere behandelaar te zoeken, want een geslaagde behandeling is voor meer dan de helft het resultaat van de relatie tussen de behandelaar en zijn cliënt. Heel veel succes met je verdere zoektocht.

  16. Friso van der Meulen

    Ik heb als ADHD’er een aantal jaren veel baat gehad bij ritalin. Toen kwamen de bijwerkingen en heftig ook. Ik ben gestart met LTO3 en dat helpt me geweldig goed. Ik gebruik het nu alweer bijna 5 jaar met veel succes.

  17. Saskia Klunder

    Mijn dochter had precies dezelfde bijwerkingen van methylfenidaat,aangezien ze een allergische reactie had op de langdurige medicijnen bleef er weinig aan oplossingen over. Na een gesprek met haar waarin ze aangaf alleen maar gefrustreerde werd van de medicatie en niks meer aan pillen wilde,zijn we gestopt met alles.
    Heb haar aangegeven dat ze zelf dan wel moet accepteren dat haar schoolprestaties minder zullen zijn… het druk zijn was ik al gewend 😉 .
    Nu gaat het gewoon heel goed met haar, ze accepteert dat ze wat extra tijd voor sommige dingen op school nodig heeft.

  18. Daniëlle Spek-Steenkamer

    Wij hebben onze zoon laten testen op allergie, hij blijkt een lactose allergie te hebben, chocola en nep suikers niet te kunnen verwerken. Hij is nu gestopt met concerta, en we vermijden de bovenstaande voedingsmiddelen.
    We zijn nu bijna 2 maanden verder, natuurlijk is niet alles ineens geweldig, maar wij hebben liever dat hij zichzelf mag zijn, zoals hij zelf zegt: mijn creativiteit is terug.
    Hij eet weer, hij slaapt weer goed en ja op school is er extra aandacht nodig maar dat was ook met de medicatie.

  19. Hoi Inge,
    Je hebt methylfenidaat met een langdurende werking, dat wil zeggen één pil per dag voor de hele dag, deze geeft nl. steeds kleine beetjes medicatie af. Onze jongens konden ook niet tegen de korte werking.
    Concerta is het heel dure alternatief….
    Ook wij hebben zelf moeten doorzetten wat we dachten dat goed voor onze kinderen was. Wij zien ze elke dag en merken elke verandering. Ervaringsdeskundigen noemen we dat!!
    Sterkte met alles maar, vertrouw op je eigen gevoel!

  20. Kan je van Ritalin Retard ook een allergische reactie krijgen? Ik heb sinds het gebruik allemaal rode bultjes op mijn achterwerk.

  21. Heel herkenbaar verhaal. Wij hebben nu een geschorst kind thuis zitten, omdat we geprobeerd hebben over te stappen naar concerta. Hij bleek hier heel agressief van te worden. Nu weer terug naar eerdere medicatie en afwachten wat dit doet. Er zit een groot verschil in medicatie en hoe een lichaam hierop reageert .

Geef een reactie